Zespół Szkolno-Przedszkolny
im. Janusza Korczaka
w Borucinie

Historia Szkoły

18 marca 2021

„Co dziesięć lat robi człowiek rachunek nie swych dokonań, ale zawodów i rozczarowań. Szuka półświadomie tematu na nowych dziesięć lat – pyta się: co dalej i w ogóle co…..?”(Janusz Korczak)

Historia szkoły w Borucinie

W tym roku przypada 110-lecie budynku Szkoły Podstawowej w Borucinie.

Jednak materiały źródłowe wskazują na to, iż edukacja dzieci z naszej wsi odbywała się już w 2 poł. XVIII wieku. Wówczas to 30 uczniów uczęszczało do szkoły parafialnej w Krzanowicach. Na początku XIX wieku nauczanie odbywało się w miejscowej gospodzie w Borucinie, gdzie z Krzanowic dwa razy w tygodniu przychodził nauczyciel Braschke

Pierwszy budynek przeznaczony na szkołę wybudowano w 1822. (obecnie jest to dawny budynek przedszkola przy ulicy Kopernika.) Jej mecenasem był hrabia Karl-Max von Lichnowski, a jako pierwszego nauczyciela zatrudniono Johana Stajka, który pracował do 1839 roku. Kolejnymi nauczycielami byli Mikołaj Garsch i Henryk Kremzer. Gdy w latach 1859-1899 funkcję kierownika szkoły pełnił Walentin Niedziela, ówczesne władze oświatowe zaleciły budowę nowego budynku ze względu na przepełnienie klas. W 1892 roku zawiązała się grupa inicjatywna budowy nowej szkoły. Jej patronem ponownie był hrabia Lichnowski, który pokrył 1/3 kosztów i podarował plac pod zabudowę oraz drzewo ze swych lasów.

W 1898 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły. Prace szybko posuwały się naprzód dzięki dużemu zaangażowaniu mieszkańców. W rezultacie budowa została zakończona już na wiosnę 1899 roku. Powstała szkoła dwuklasowa z pomieszczeniami gospodarskimi oraz dla rodzin nauczycielskich. Jako pierwsi wprowadzili się Slatosch i Morawetz. W dniu 3 kwietnia 1899 roku odbyła się uroczystość poświęcenia budynku szkoły. Pierwszym kierownikiem został Adolf Schuppik, po nim stanowisko to objął Morawetz. Dzieci uczyły się wtedy po morawsku. Od 1903 roku było już zatrudnionych 3 nauczycieli, a w 1910 – czterech (m.in. byli to Max Schimke i Karol Hlubek). Do 1945 r. szkoła była placówką ośmioklasową z wykładowym językiem niemieckim.

Po drugiej wojnie światowej organizatorem polskiej szkoły był Robert Lukas. Po odbudowie zniszczonych budynków, naukę rozpoczęto w 1946 roku. Do szkoły uczęszczały dzieci w wieku szkolnym, a dla młodzieży i dorosłych organizowano kursy języka polskiego.

W latach 1950-55 kierownikiem szkoły był Karol Walaszek. Po nim kierownictwo przejął Stanisław Rosół, który pełnił tę funkcję przez wiele lat, bo aż do roku 1983. Najpierw kierował szkołą siedmioklasową, a potem ośmioklasową.  Nauka odbywała się w dwóch budynkach, a związku z utworzeniem klasy ósmej pogorszyły się warunki lokalowe. Lekcje odbywały się  na trzy zmiany i trwały do godz. 17.00. Pomimo trudności Stanisław Rosół systematycznie dbał o modernizację budynków oraz ożywił działalność komitetu rodzicielskiego. W latach siedemdziesiątych przeprowadzono kapitalny remont całej szkoły i powstały dwie odrębne placówki: przedszkole w pierwszym budynku przy ul. Kopernika i szkoła w drugim przy ul. ks.Bończyka. Remont trwał od czerwca 1976 do stycznia 1978 roku. W tym czasie uczniowie musieli uczęszczać do szkoły w Bojanowie i w Krzanowicach. Odnowiony budynek szkolny posiadał 10 pomieszczeń, w tym 6 sal lekcyjnych, nową klatkę schodową, zaplecze sanitarne i centralne ogrzewanie. Dzięki takiej przebudowie nauka w końcu mogła się odbywać w jednym budynku. Jednocześnie w tych latach utworzono zbiorcze szkoły gminne, a pozostałe szkoły stały się punktami filialnymi. W ten sposób Szkoła Podstawowa w Borucinie została przekształcona w Punkt Filialny Zbiorczej Szkoły Gminnej w Krzanowicach.

Po tragicznej śmierci Stanisława Rosoła nowym kierownikiem został Jan Lach.

Od września 1987 r. Punkt Filialny przekształcono z powrotem na samodzielną szkołę, a jej dyrektorem została Maria Surma. Wówczas w latach 1988-92 nastąpiła kolejna rozbudowa i powstała pełnowymiarowa sala gimnastyczna z zapleczem sanitarnym 2 sale lekcyjne i szatnia, również zmodernizowano kuchnię i kotłownię.

W dniu 29 maja 1989 r. szkole nadano imię Janusza Korczaka. Rok później ufundowano tablicę pamiątkową, której uroczystego odsłonięcia 29 listopada 1990 r. dokonał uczeń Janusza Korczaka – Bronisław Małyszczyk z Rybnika.

W latach 1990-1999 Szkoła Podstawowa w Borucinie była ośmioklasowa. W wyniku wprowadzonej reformy oświaty w Borucinie utworzono sześcioklasową Szkołę Publiczną. W 2003 roku do budynku szkolnego przeniesiono przedszkole i utworzony został Zespół Szkolno-Przedszkolny. Funkcję dyrektora od 2002 roku pełni Mariola Kandziora.

Obecnie szkoła posiada m.in. sześć sal lekcyjnych, w tym nowoczesną salę komputerową współfinansowaną ze środków unijnych, a także pracownię plastyczną z piecem ceramicznym, nowoczesną salę gimnastyczną, salkę biblioteczną, świetlicę oraz boisko wielofunkcyjne i plac zabaw. Natomiast w części przedszkolnej znajdują się 2 sale dydaktyczne, kuchnia, zaplecze kuchenne, łazienki, szatnia. Najważniejsze remonty w ostatnich latach to: modernizacja i ocieplenie sali gimnastycznej wraz z salami dydaktycznymi w nowej części budynku, powstanie gabinetu pielęgniarki szkolnej, pedagoga, logopedy, świetlicy.

Na podstawie tekstów pani Korneli Lach, państwa Anny i Władysława Płonka opracowała:  Agnieszka Kasica

Projekt i skład:

Dyrektorzy szkoły od 2 poł. XXw.

Karol Walaszek 1950-1955

Stanisław Rosół 1955-1983

Jan Lach 1983-1987

Kornelia Lach – p.o. dyr. 1986-1987

Maria Surma 1987-2002

Mariola Kandziora 2002 – obecnie

Skorowidz nazwisk nauczycieli pracujących w Szkole Podstawowej w Borucinie w okresie 1999-2009 i w Zespole Szkolno-Przedszkolnym 2003-2009

Wykaz pracowników administracyjno-obsługowych zatrudnionych w Szkole Podstawowej w Borucinie w okresie 1999-2009 i w Zespole Szkolno-Przedszkolnym 2003-2009